ထူးဆန္းတဲ့သူခိုး

ထူးဆန္းတဲ့သူခိုး

က်မတို႔မွာ သူခိုးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အိမ္ကပစၥည္းေတြ အခိုးခံရတိုင္း ရီစရာေတြခ်ည္းပဲ.။ မိသားစုဝင္ေတြႀကားထဲမွာ ေအာက္အိမ္လို႔ေခၚတဲ့ က်မအဖိုးအဖြားေတြေနတဲ့ အိမ္မွာေနစဥ္တုန္းကအျဖစ္အပ်က္ေလးကို အရင္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္….


က်မတို႔မိသားစုက ကုန္သည္ေတြဆိုေတာ့ အိမ္ေဘးနဲ႕အိမ္ေနာက္မွာဂိုေထာင္ေတြေဆာက္ထားတယ္.။ ကုန္ေလွာင္ဖို႔ေလ။ က်မ ၃တန္းေလာက္တုန္းက အိမ္ေဘးက ဂိုေထာင္ထဲမွာ က်မတို႔ ေလွာင္ထားတဲ့ ေဆး၇ြက္ႀကီးလိပ္အိတ္ေတြ ေပ်ာက္ပါေလေရာ။ ေပ်ာက္တာ ဘယ္လိုလုပ္ သိလဲဆိုေတာ့ မနက္၆ နာရီေလာက္ ေဖေဖက ေစ်းထဲက ဆိုင္ကိုမသြားခင္မွာ ဂိုေထာင္ကိုသြားစစ္တဲ့အခါမွာ ဂိုေထာင္ေသာ့ကို ဖ်က္ထားတာေတြ႔တာ။ ေနာက္အိတ္ေတြကို စစ္ႀကည့္ေတာ့မွ ေလ်ာ့ေနတာေလ.။ ဒါနဲ႔ က်မတို႔ ျမိဳ႔မွာ ဆားပုလင္းလို႔ ေခၚတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးကလူကို သြားေျပာျပီး ခိုးတဲ့လူကို ဖမ္းေပးဖို႔ သြားေျပာျပီး ေဖေဖက ဆိုင္ကိုထြက္သြားေလရဲ႕။
က်မတို႕ျမိဳ႕ေလးက သိပ္အႀကီးႀကီးမပာုတ္ေတာ့ လူေတြက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မသိရင္ေတာင္မွ မ်က္မွန္းတမ္းမိေနႀကေတာ့ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ သိႀကတယ္ေလ.။ဒါေႀကာင့္မို႔ ျမိဳ႔ေလးမွာ တခုခုျဖစ္ရင္ သိပ္သိလြယ္တာ။

စကားမစပ္ ႀကားျဖတ္ေျပာလိုက္ဦးမယ္။ ၂၀၀၂ ခုနွစ္ေလာက္က ျမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးတေယာက္ရဲ႕ သမီးလင္ေနာက္လိုက္ေျပးတာ ၂နာရီေတာင္ မႀကာေသးဘူး၊ လူတခ်ိဳ႕ကသိေနျပီ သတင္းကအပ်ံ႕ျမန္တာအဲဒီေလာက္၊ ဒါေႀကာင့္မို႔ က်မ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ က က်မတို႔ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္ကိုေျပာတယ္။ တခုခုမ်ား မပာုတ္တာလုပ္ျပီး သတင္းပ်ံ႕လို႔ကေတာ့ နင္တို႔အိမ္ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး။
သတင္းကအရင္ေရာက္မွာလို႔ေျပာတာ.။အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ဗ်င္းခံထိမွာေပါ့။ ဒါေႀကာင့္ က်မတို႕ေတြလိမၼာေအာင္၊ သူမ်ားေျပာခံ မထိေအာင္ ေနႀကတာ. . ။ပာင္း .ပာင္း.ပာင္း။

ခိုးတဲ့သူခိုးကံဆိုးပံုမ်ား ..။ မနက္၉နာရီေလာက္က်ေတာ့ လူတေယာက္က က်မတို႔ဆိုင္ကိုလာျပီး ေဆးရြက္ႀကီးလိပ္အိပ္လိုက္ေရာင္းဖို႔ရွိတယ္၊ ဝယ္မလားဆိုျပီး ေမးေတာ့ ေဖေဖက အင္း ဝယ္မယ္ နမူနာ ယူလာျပ လို႔ဆိုေတာ့ ဒီလူက အိတ္လိုက္မလာျပီး ဆိုင္မွာၿပတယ္။
သူယူလာတဲ့ အိတ္ကိုႀကည့္ ႀကည့္ေတာ့ က်မအဖိုးရဲ႕နာမည္ ကိုအတိုေကာက္ေရးထားတာရယ္။ ကုန္ပစၥည္းဝင္တဲ့ရက္ကို ေရးထားတာေတြ႕ေတာ့မွ ကဲ မင္းဘယ္ေျပးမလဲေပါ့.. ။ ခိုးသာခိုးတာ။ ဒီအိမ္ကို ေစ်းထဲမွာ ဆိုင္၇ွိမွန္းမသိေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာ။ အမွန္မွာ သူသာ အိတ္ကိုေျဖျပီး ဆိုင္အေသးေလးေတြကို ခြဲျပီးေရာင္းရင္မိမွာ မပာုတ္ဘူး။ က်မတို႔လဲ သိလိုက္မွာမပာုတ္ဘူး။
အဲဒါနဲ႕ဒီလူကို ေစ်းရံုးကိုပို႔လိုက္တာေပါ့.။

ေနာက္တခုက ၄ တန္းႏွစ္ေလာက္မွာ က်မနဲ႔ေမာင္ေလး ၂ ေယာက္သား ျခံအေနာက္ဘက္မွာ ေန႔ခင္းဘက္လူႀကီးေတြ အိပ္တဲ့အခ်ိန္ကစားစဥ္မွာ က်မတို႔ထက္ ၆ ႏွစ္၊ ရ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးမယ့္ ေကာင္ေလးတေယာက္ က်မတို႔အိမ္ရဲ႕ ရ ေပေလာက္ျမင့္တဲ့ ျခံအုတ္တံတိုင္းေပၚမွာ ထိုင္ေနတာေတြ႕ေတာ့
က်မနဲ႕ေမာင္ေလးက ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ဘယ္သူလဲ ၊ ဘယ္ကလဲေမးေတာ့ ေကာင္ေလးက သူကဒီအေနာက္ရပ္ကြက္မွာ ေနတာ။ အိမ္နဲ႕စိတ္ဆိုးလို႔ ထြက္လာတာဆိုပဲ။ အဲဒါနဲ႔ က်မတို႔ေမာင္ႏွမက သူ႔ကို အင္တာဆက္ဗ်ဴးေနႀကတုန္းမွာ အဖိုးကေရာက္လာျပီးေမးေတာ့မွ ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး အုတ္တံတိုင္းနဲ႔ဆက္ေနတဲ့ အေနာက္ဘက္ကျခံထဲကို ခုန္ခ်သြားတာ။
ေနာက္မွ ျပန္သိရတာက အဲဒီေကာင္ေလးက ေဆးေတြဘာေတြဖို႔ ေငြလိုရင္ နဲနဲပါးပါး လိုက္ခိုးတတ္တာတဲ့ေလ။အမွန္မွာ သူလာခိုးတာ လူေတြ႕ေတာ့ ခိုးလို႔မွမရေတာ့ ေရလိုက္ ငါးလိုက္ လုပ္လိုက္ရတာေပါ့.။
“ အ ”ခ်က္က လြန္ေရာ..။ ကေလးအရြယ္ဘဲ ရွိေသးေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္သိနိုင္မွာလဲေနာ္.။

က်မ ၅ တန္းႏွစ္ အခုလက္၇ွိေန ေနတဲ့ အိမ္ကိုေျပာင္းျပီးမွ ျဖစ္ပံုကတမ်ိဳး…။

အိမ္ေျပာင္းကာစမွာ အခိုးခံထိတာက ညဘက္အျပင္မွာ မရုတ္မိဘဲ ထားထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြ၊ ေနာက္ ဓတ္ဆီတိုင္ကီထဲက ဆီကို ပန္႔ထုတ္ျပီးယူသြားတာေတြ ၊ ျခံထဲက ပန္းပင္ေတြကို ေနရာေရႊ႕သြားတာေတြ ။
ေတာ္ေတာ္လဲ ပာုတ္တဲ့လူေတြ ၊

က်မ ၁၀ တန္းႏွစ္အစမွာ ေမေမက ပန္းအိုးႀကီးႀကီးေတြဝယ္ျပီး ပန္းပင္ေတြ စိုက္ပါေလေရာ.။ အဲဒီအတြက္ ပန္းပင္ကို ရန္ကုန္ကဝယ္၊ ပန္းအိုးကို ပဲခူး ၁၀ မိုင္ကုန္း အထြက္နားက အိုးေတြေရာင္းတဲ့ဆီက တကူးတက ဝယ္ရတယ္၊ ပန္းအိုးကို သယ္ဖို႔ က်မတို႕ အိမ္က ကုိယ့္ကုန္ကားနဲ႕ ရန္ကုန္က အျပန္မွာ သယ္ယူခဲ့ရတဲ့အထိကိုေတာ္ေတာ္ စာရင္း၇ွုပ္ခဲ့တဲ့ ပန္းပင္.။

အဲလိုနဲ႕ လအနည္းငယ္ႀကာျပီးတဲ့ တေန႕မွာ မနက္ပိုင္း က်မေမေမဆီက ပြစိပြစိ အသံႀကားရပါေတာ့တယ္။
လူအရပ္ ၆ေပ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ အပင္ေတြထဲက ၁ပင္ညတုန္းက ခိုးခံထိသြားတယ္ေလ.။
ေတာ္ေတာ္ ပာုတ္တဲ့ သူခိုး၊ အျပင္မွာ ဒီအတိုင္းထားထားတဲ့ ဆီတိုင္ကီ အလံုးလိုက္ေတာ့ ခိုးမသြားဘဲနဲ႔ ၆ ေပအျမင့္ရွိတဲ့ ပန္းပင္ကို က်မတို႔အိမ္ရဲ့ ၆ေပေလာက္အျမင့္ရွိတဲ့ အုတ္တံတိုင္းကေန ဘယ္လိုေက်ာ္ျပီး ခိုးသြားလဲ စဥ္းစားလို႔ကို မရဘူး.။

ေနာက္တခုက ေခါင္းရင္းအိမ္မွာ ေနတဲ့ က်မသူငယ္ခ်င္းျဖဴျဖဴက စတဲ့ဇာတ္လမ္း။

တည ၈ နာရီေလာက္ႀကီးမွာ ေခါင္းရင္းအိမ္က ဖုန္းလွမ္းဆက္လာတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ျဖဴျဖဴက သူအေပၚထက္မွာစာက်က္ေနရင္းက မ်က္ႏွာက်က္မွာ လူတေယာက္ဝင္ခိုေနတဲ့ အသံႀကားလို႔ လွမ္းျပီးဆက္တာတဲ့။ ျဖဴျဖဴ႕အေဖက တာယာစက္ရံုက စက္ရံုမွူးဆိုေတာ့ ညဘက္အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ ေယာက်ာ္းသားမရွိေတာ့ က်မေဖေဖအိမ္မွာ ရွိမယ္ထင္လို႔ လွမ္းျပီးဆက္လိုက္တာ။ သူ႔ေမာင္ေလး ဖိုးသားရွိေပမဲ့ ဖိုးသားကလဲ ရွိလွမွ ၁၁ ႏွစ္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္. က်မေမာင္ေလးကလဲ ဖိုးးသားထက္ ၁ ႏွစ္ပဲ ႀကီးလို႔ အားကိုးလို႕ မရေသးတဲ့ အရြယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျဖဴျဖဴတို႔အိမ္က တပိုင္းတစ ေဆာက္လက္စအခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဝင္ခိုျပီးေနဖို႕က ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား။
သူလဲ ဖုန္းဆက္ျပီးေရာ က်မတို႔အိမ္က လူေတြလဲစုျပီး သူခိုးဖမ္းဖို႔ထြက္သြားေလရဲ႕.။
က်မတို႕ျခံနဲ႔ ျဖဴျဖဴတို႕ ျခံႀကားအုတ္တံတိုင္းမွာ အလြယ္တကူဝင္နိုင္တဲ့ မလြယ္ေပါက္ တခု၇ွိတယ္.။ အဲဒါ ပာိုအရင္အိမ္ရွင္ေတြတုန္းက လုပ္ထားတဲ့ပာာ.။
ေနာက္ျပီး က်မတို႕ျခံေတြက အေနာက္ဘက္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး၇ွည္ျပီး ညက်က္ရင္ေမွာင္ေနေတာ့ လူခိုဖို႔က သိပ္လြယ္တာ.။က်မတို႔ သူခိုးရွာေနစဥ္မွာပဲ ျဖဴျဖဴ႕အေဖ စက္ရုံက ျပန္ေရာက္လာတာနဲ႕ဆံုေတာ့ သူပါ သူခိုးရွာတဲ့အထဲ ဝင္ပါျပီး ရွာေနရင္းနဲ႔ က်မတို႔ ျခံထဲက လူရိပ္တရိပ္ ျဖဴျဖဴတို႕ ျခံထဲကို မလြယ္ေပါက္ကေနထြက္ေနတာကို ျဖဴ႕ အေဖက အိမ္ေနာက္ဖက္ ဝရံတာကေနလွမ္းေတြ႔ေတာ့ ေဂါက္ရိဳက္တဲ့ ေဂါက္တံနဲ႔ လွမ္းပစ္ေတာ့ သူခိုးရဲ႔ ေျခေထာက္ ႏို႔သူႀကီးကို ထိပါေလေရာ.။ ဒီေလာက္အရွိန္ရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ထိတာ သူခိုးကျဖံဳေတာင္မျဖံဳဘူး.။ သူလဲ လြတ္ေအာင္ေျပးရတာဆိုေတာ့ ေဂါက္တံနဲ႕လဲ ထိျပီးေရာ တ၇ွိန္ထိုးကို ေျပးထြက္ေတာ့တာ။
သူခိုးက ျဖဴျဖဴတို႔အိမ္မွာ ဝင္ခုိေနရာကေန ေနာက္ေတာ့ က်မတို႔ ျခံထဲဝင္လာတာနဲ႕ တူပါတယ္.။ေနာက္သူခိုးဖမ္းတဲ့ အုပ္စုက ေခါင္းရင္းအိမ္ကေန ေျခရင္းျခံျဖစ္တဲ့ က်မတို႕ ျခံကို ျပန္ဝင္လာေတာ့မွ သူ႔မွာ အရင္ဝင္ခဲ့တဲ့ ျခံကေန လြတ္ေအာင္ ေျပးရေတာ့တာ.။ သူသာ မိခဲ့ရင္ က်မတို႕ သူခိုးဖမ္းတဲ့ အုပ္စုနဲ႔ဆိုရင္ လြယ္မွာ မပာုတ္..။
သူခိုးဖမ္းရတာလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တာ။လူႀကီးေတြက ျခံ၂ ျခံကိုပတ္ျပီး ဒုတ္ေတြ၊ဓါတ္မီးေတြနဲ႔ ပတ္ျပီး၇ွာရင္ က်မတို႕ကေလးေတြက မီးရထားလိုတန္းစီးျပီး အိမ္ထဲမွာပဲ အိမ္ေရွ့ နဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖးကို ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္လုပ္ျပီး လူႀကီးေတြသြားရာေနာက္ကို ျပတင္းေပါက္ကေန လွမ္းလွမ္းျပီး ႀကည့္ရတာအေမာ.။

ကဲ ကဲ ဒီလုိနဲ႔ အိမ္က သူခိုးရန္ကာကြယ္ဖို႕ ျခံေစာင့္ဌားမယ္ေပါ့ ဆိုျပီး လူဌားတယ္.။ အဲလိုနဲ႔ လူတေယာက္က်မတို႔ ျခံမွာ ညက်ရင္ လာျပီး မနက္က်ရင္ျပန္ဆိုျပီးလာလုပ္တယ္.။ အဲဒီ ဦးေလးႀကီး ၂ ရက္ပဲခံတယ္.။ ပထမတရက္ က်မေဖေဖ မနက္ ၆ နာရီေလာက္ႏုိးျပီး ျခံထဲ လွမ္းႀကည့္ေတာ့ ျခံေစာင့္အိပ္ေနတာသိုးလို႔..။ ေနာက္တရက္ က်ေတာ့ ဦးေလးႀကီးက အလုပ္ကို မလာေတာ့ အသိတေယာက္ကို သြားေမးခိုင္းေတာ့ ျခံကႀကီးေတာ့ ညဘက္ သူေႀကာက္တတ္လို႕ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့.။ ပိုက္ဆံပိုေပးလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့….။ အဲလို အဲလို …

ဘာရယ္မပာုတ္ က်မငယ္ငယ္ မိသားစုနဲ႔ ေနစဥ္တုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရေလးေတြေပါ့..။ တေယာက္ထဲ မိသာစုနဲ႕ေဝးျပီးေနရေတာ့ အရင္တုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ျပန္ျပီး အမွတ္ရမိေတာ့ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခ်ေရးမိတယ္…။

ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ က်မရဲ႕ဘေလာ့ခ္ ဖတ္မိလုိ႕ ဘာႀကီးမွန္းေရးထားလဲမသိဘူးဆိုရင္ေတာ့ မ်က္လံုးအေညာင္းခံဖတ္မိတဲ့ သူမ်ားကို ေဆာရီး ပါရွင္.။။ တမင္ သက္သက္ႏွိပ္စက္ျခင္းမပာုတ္ရပါ….။ပာီးပာီး…ပာီး…….။